Home / Nieuws / Ger Fermont 50 jaar op de baggermolen

Ger Fermont 50 jaar op de baggermolen

Als 14-jarige jongen maakte hij zijn eerste werkdag op de baggermolen. Deze maand is Ger Fermont 50 jaar in dienst bij de Limburgse grindsector. Een jubileum dat steeds zeldzamer wordt.

De 64-jarige Thornenaar heeft absoluut geen spijt van die halve eeuw in de grindwinning. Integendeel: “Ik zou het weer doen. Het is fantastisch werk met veel saamhorigheid aan boord. En het is mooi dat er zoveel waardering is voor het project Grensmaas. Overal hoor je alleen maar positieve verhalen over de combinatie van grindwinning met hoogwaterbescherming en natuurontwikkeling.”

Ger komt uit een baggerfamilie. Zijn vader werkte ook op de baggermolen. Hij nam z’n zoon mee aan boord, nadat Ger op de LTS niet overweg kon met een van de leraren. “Ik stam uit een gezin met tien kinderen en in die tijd werd er dan al snel gezegd;  ga maar werken. Tegenwoordig is dat ondenkbaar. Zonder opleiding ben je kansloos. In de loop van de tijd heb ik zelf voor nascholing gezorgd en allerlei cursussen gevolgd. Ik kan me goed redden.”

Ger Fermont
Ger Fermont 50 jaar in de grindwinning

Ger begon als koffiejongen voor de rest van de bemanning en klom in de loop van de jaren op in de hiërarchie op de baggermolen. Hij gaf in Stevensweert, Maasbracht en Thorn de Midden-Limburgse Maasplassen mede gestalte en werkt nu als operator in de computerkamer van de verwerkingsinstallatie de Rotterdam, in de werkhaven in Trierveld.

Zijn ogen stralen als hij verhaalt over de decennia dat hij aan de slag was als aandraaier op de emmerbaggermolen. Voor het laatst op de Friesland in Bosscherveld, de zuidelijkste Grensmaaslocatie. Als aandraaier ben je de regisseur, de machinist, die door de juiste aansturing van de molen bepaalt hoe vol de grindemmers boven water komen. “Een goede aandraaier voelt aan de trillingen aan z’n kont of de emmers vol zijn, zei mijn vader altijd”, lacht Ger. In Bosscherveld was hij het trouwens die ontdekte dat in een van de grindemmers een bijzonder Vikingzwaard mee was opgeschept.

Een tikkeltje melancholie borrelt op als Ger herinneringen ophaalt. Over grindwinning die vroeger echt handwerk was. Klei in grindemmers die met een schop moest worden verwijderd. Of grote grindstenen die met een lier omhoog gehaald moesten worden. Vervlogen tijden. Dat is een van de redenen waarom Ger langzaam maar zeker uitkijkt naar zijn pensioen. Meer tijd voor echtgenote, twee kinderen en een kleinkind. En natuurlijk voor zijn grote hobby: line dancing.

Top