Fons Bergmans – Bosscherveld
‘De mensen zijn de ellende vergeten’
,,Meer dan vijftien jaar is het al geleden. Te lang. Voor mij had het Grensmaasproject al tien jaar klaar mogen zijn. De mensen zijn de ellende van de hoogwatergolven van 1993 en 1995 stilaan vergeten.
Op de plekken waar de Maas nu beveiligd wordt, maken de mensen zich druk over geluidsoverlast en de aanblik van de werkzaamheden. Terwijl ze vaak niet eens water in huis hebben gehad. Niet weten waar ze over praten. Dat is jammer. Ik wil het echt niet meer meemaken. Dat Maaswater in huis is zo smerig. We hadden in 1993 tachtig centimeter water in onze boerderij.
Die periode van 1993 tot 1995 was voor mij in alle opzichten een emotionele periode. Een maand voordat het water kwam, kregen we te horen dat m’n vrouw José ongeneeslijk ziek was. Ze is vijf jaar later gestorven. Twee van m’n kleinkinderen werden dood geboren en zelf ben ik in 1995 uit een negen meter hoge boom gevallen. Onze Lieve Heer wilde me kennelijk nog niet. Ik ben een ander mens geworden door dat hoogwater van 1993 en al het persoonlijke leed dat er nog bovenop kwam. Veel emotioneler en met het besef dat het in het leven absoluut niet om bezit gaat.
Het Bosscherveld is prachtig. Ik kijk er op uit. Veel natuur. Het barst hier van de zwaluwen. Ze zitten zelfs in de stal. Torenvalken, aalscholvers, fazanten, Ik kan er zo van genieten. Straks als het eiland is heringericht als waterpark, zal het minstens zo mooi zijn.
En dat is goed zo. Want mij krijgen ze nooit van m’n leven hier weg”.
