Hoe is het ook alweer in Borgharen en Itteren? Consortium Grensmaas vertrok in 2014 uit Borgharen en in 2018 was het werk in Itteren gedaan.
Beide dorpen hebben het juk van kernen die telkens weer slachtoffer zijn van hoogwaterslachtoffers afgeschud. In deze zomermaanden trekken duizenden recreanten door Itteren en Borgharen. Opvallend: ze fietsen vooral langs de Grensmaasnatuur. Struinen doet slechts een enkeling. Veel fietsers nemen een kijkje bij Kasteelhoeve Hartelsteijn, of bezoeken het monument van het paardengraf in Borgharen. Zoals de familie Peeters uit Almere die een deel van de vakantie gebruikt om de Grensmaasnatuur te leren kennen. Op de fiets. “Niets moet, alles kan”, lacht het echtpaar Peeters.
Niets in Itteren en Borgharen herinnert meer aan de kranen en de grindtransporten. Alsof de Maas altijd zo breed uitwaaierde zoals vandaag.
En dankzij het project Grensmaas hebben beide dorpen elkaar ook weer gevonden. Werken ze samen, omdat er veel meer is dat de inwoners bindt dan dat ze scheidt. Ach, er wordt soms wel gemopperd over de toestroom van recreanten. Maar het leven is gewoon weer goed in Itteren en Borgharen.
Dat vindt ook die muzikant uit een van de buurtdorpen, die de Grensmaas of het Julianakanaal opzoekt om te repeteren. “Met de rust hier is het fantastisch om te zoeken naar de juiste noten.”
