,,De bodem is als een archiefkast waarvan de deur tijdens afgravingen maar één keer opengaat.”
Mooie woorden van Jan Roymans van archeologisch bureau Raap. Raap zorgt voor de archeologische begeleiding tijdens de uitvoering van het project Grensmaas.
Jan heeft de afgelopen jaren bakken vol kleinere vondsten verzameld op de diverse werklocaties. Wapentuig, maar ook veel scheepsresten. ,,Alom werd verwacht dat we hier of daar ook wel op een schaapswrak zouden stoten. Maar de Maas viel in vroeger tijden regelmatig droog en dan was het verplicht om scheepswrakken te ruimen.” Wat wel herinnert aan de scheepvaart zijn vondsten van schoorbomen, scheepshaken en hoefijzers van de paarden die werden ingezet om de schepen te trekken. ,,Maar ook sleutels en lepels die overboord zijn geraakt. Net als de molenstenen die als scheepsvracht waarschijnlijk verloren zijn gegaan tijdens een storm en in Geulle aan de Maas zijn teruggevonden”
Veel van die kleinere vondsten krijgt Jan trouwens op een presenteerblaadje aangeboden. In de verwerkingsinstallaties in Itteren zorgt een magneet ervoor dat metalen voorwerpen worden gescheiden van zand en grind. Dat heeft ook een heel arsenaal aan wapentuig vanaf de vroege middeleeuwen opgeleverd. Van bijlen, tot pijlpunten en delen van zwaarden.
Jan Roymans: ,,Al die vondsten vertellen het verhaal van de Maasvallei. Van de scheepvaart, de handel, het strijdtoneel tijdens oorlogen en de agrarische activiteiten. Bijzonder voor de archeologie is dat het gebied op zo’n grote schaal onderhanden wordt genomen, zodat je de complete geschiedenis van de Maasvallei in beeld kunt brengen. Probleem is het ontbreken van geld om ook die kleinere vondsten te conserveren. Het zijn vondsten die toch eigenlijk ook van ons allemaal zijn.”